Het defilé
als ik, in een weemoedige bui,
mezelf opsluit in eenzame slaap
laat ik de trage stoet passeren
van mijn dierbare overledenen
net vóór het duister mij omarmd
één voor één groet ik ze dan
oplettend niemand te vergeten
van diegenen die ik lief heb
die mij bedroefd achter lieten
waarbij het afscheid pijnlijk was
toch prijs ik mezelf zeer gelukkig
het weten dat ik er later bij zal horen
kan aansluiten bij het bekende defilé
zij zullen er zijn op de afspraak
kan ik rustig, zonder angst, inslapen
mezelf opsluit in eenzame slaap
laat ik de trage stoet passeren
van mijn dierbare overledenen
net vóór het duister mij omarmd
één voor één groet ik ze dan
oplettend niemand te vergeten
van diegenen die ik lief heb
die mij bedroefd achter lieten
waarbij het afscheid pijnlijk was
toch prijs ik mezelf zeer gelukkig
het weten dat ik er later bij zal horen
kan aansluiten bij het bekende defilé
zij zullen er zijn op de afspraak
kan ik rustig, zonder angst, inslapen
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Maandag, september 21, 2009 16:30 |
| Ze zullen op je wachten Ronny en met open armen ontvangen.. Liefsliefs, switi lobi |
|
| Quicksilver: | Maandag, september 21, 2009 15:39 |
| Mooi invoelend gedicht! Fijne dag,liefs dicky |
|
| karinvangelder: | Maandag, september 21, 2009 11:29 |
| ik hoop toch dat je nog even hier blijft hoor Ronny. liefs, karin |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Hieronymus | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 21 september 2009 | ||
| Thema's: | ||