Will you still love me tomorrow
onzekerheid knaagt aan het touw
hou me vast
ik hou van jou
niets minder meer
dan voorheen
voor het oog
in alles samen
beleefde ik alleen
errel: | Woensdag, september 23, 2009 20:08 |
eenzijdig zacht sluimert liefde in roerloze wateren wachtend op antwoord -liefs- |
|
fortuna: | Dinsdag, september 22, 2009 23:02 |
zo kwetsbaar dat het bijna breekt... Liefs |
|
arie: | Dinsdag, september 22, 2009 19:21 |
blijf praten Annemieke... praten is de weg naar oplossingen en jouw vertrouwen sterkte en liefs, arie |
|
Stip: | Dinsdag, september 22, 2009 19:04 |
mooi gedicht! stipje |
|
Rien de Heer: | Dinsdag, september 22, 2009 17:02 |
Kun jij een reden bedenken waarom niet? Ik niet in ieder geval, dus maak je geen zorgen..... Groetjessss, Rien. |
|
Aquarel: | Dinsdag, september 22, 2009 16:29 |
Ontroerend. Liefs, Aquarel |
|
Quicksilver: | Dinsdag, september 22, 2009 15:02 |
Oei die onzekerheid doet het hem, in dit mooie diepe gedicht! Fijne dag,liefs dicky |
|
Dirk Hermans: | Dinsdag, september 22, 2009 14:44 |
wondermooi | |
Amon: | Dinsdag, september 22, 2009 14:28 |
wauw... | |
switi lobi: | Dinsdag, september 22, 2009 14:10 |
Oefff meis... deze gaat diep. Liefs |
|
windwhisper: | Dinsdag, september 22, 2009 14:09 |
ja soms voelt het toch ook zo alleen hartaanrakend schrijven, dat me stil maakt liefs Cobie |
|
Artifex: | Dinsdag, september 22, 2009 14:08 |
"beleefde ik alleen" gaf mij rillingen. Delen is meer dan praten... Liefs, Artifex. |
|
Auteur: Annemieke van der Ven | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 22 september 2009 | ||
Thema's: |