mishandeld,
4 jaar lang pijn en verdriet,
en nog snap ik het niet.
iedere keer zei je sorry en het zal niet weer gebeuren,
iedere keer dacht ik dat je het meende en stopte ik met treuren.
iedere keer vergeefde ik je omdat ik om je gaf,
als ik er nu aan terug denk is dat toch eigenlijk maf!
vaak was ik bont en blauw,
en voelde ik mij gedreven in het nauw.
toch bleef ik je bij,
tot dat jij koos voor die ander en dat was zij.
ik hield van je eerlijk en oprecht,
ik dacht dat onze relatie eerlijk was en echt!
nu begin ik te beseffen dat je nooit om mij hebt gegeven,
dat idee brengt mij aan het beven.
je hebt me gebruikt en mishandeld,
nu ben jij diegene die een ander pad bewandeld.
ik zit nu met pijn en vedriet om iets wat ik niet hoor te missen,
en waarom?? dat probeer ik nu uit te vissen!
ik ben blij dat ik van je af ben,
en toch vind ik het jammer dat ik je nu niet meer ken.
ik ga nu proberen verder te leven,
en ik hoop dat ik ooit mijn welgemende liefde aan een eerlijk en oprecht persoon kan geven!