zee
panorama's
fungeren als vallende
schaterlachen in
de hierarchie van wereld's
dromen
onverdeelt dragen
driftige zeeën
schepen in het
elixier van illuminair
bestaan
splijt het delven
van het graf
dat de golven
open rijdt
begunstigt zij
als het hart
langs de meredianen
drijft
keert de medaillon
als mede
de magnetische
storm
het elektrische goud
leviterend tot
profetische woorden
in haar zinsbouwlijke bestaan
Reacties op dit gedicht
| tray: | Vrijdag, oktober 02, 2009 19:02 |
| tof ik ga binnen dit en een half jaar nog es een echte schrijver worden, (drinken kan ik al gelijk ene) mischien haal ik het kerkblaadje binnen dit en mijn pensioen, lol tnx artifex | |
| Artifex: | Woensdag, september 23, 2009 21:09 |
| Tip: Als je in Word je gedichten schrijft, kun je de spellingcheck laten doen. Die haalt er zulke dingen ook voor je uit. Ik gebruik het zelf ook, omdat iedereen wel eens fouten maakt. ;) |
|
| tray: | Woensdag, september 23, 2009 18:54 |
| nee is perfect, ben maar tot mijn 16e naar dagschool geweest, dus mijn schrijffouten zijn oprecht, tnx artifex toch eens een woordenboek voor mijne pc zoeken ey rose ook tray leert bij van jou hé |
|
| Artifex: | Dinsdag, september 22, 2009 23:15 |
| Mooi inderdaad. Wel wat foutjes erin (ik zie dat je openstaat voor opbouwende kritiek) onverdeelD dragen elixer (=-i) en ik denk dat je met open rijdt eigenlijk bedoelt: openrijt (ww openrijten) Als ik het mis heb, moet je het maar even melden. Goed gedicht. Liefs, Artifex. |
|
| M-Rose: | Dinsdag, september 22, 2009 22:52 |
| als het hart langs mediteranen drijft tewijl verder in een punt der tijds de ziel profetische woorden weerspiegelt in de mystiek van ogen door deze ingrediënten ontstaat een wonder dat leven heet mooie Tray esoterie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: tray | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 22 september 2009 | ||
| Thema's: | ||