Als de smoor om je hoofd is verdwen
In je droom,
voel je de perfekte mens.
Het is mooi en gemakkelijk
door deze kunstige wereld
te gaan wandelen.
Want pijn en verdriet
zijn ontastbaar voor je.
Het is jou perfekte wereld
waar niemand je kan raken.
Maar opeens sta je
voor een keuze
die je niet kan maken
omdat je gewoon verdoofd bent.
Nu sta je voor de deur
die verborgen is
door de rook in je hoofd
als een mist
welk genoemd word
in de taal van je vrienden.
Hij geeft je een toegang
tot het normale
of het verliezende leven.
Wat moeten we kiezen?
Wacht tot de rook,
is verdwenen in je hoofd
en kijk naar de heldere hemel.
Want je kan niet alles hebben,
alleen wat je verdient
zal je krijgen.
Mijn beste vriend...
voel je de perfekte mens.
Het is mooi en gemakkelijk
door deze kunstige wereld
te gaan wandelen.
Want pijn en verdriet
zijn ontastbaar voor je.
Het is jou perfekte wereld
waar niemand je kan raken.
Maar opeens sta je
voor een keuze
die je niet kan maken
omdat je gewoon verdoofd bent.
Nu sta je voor de deur
die verborgen is
door de rook in je hoofd
als een mist
welk genoemd word
in de taal van je vrienden.
Hij geeft je een toegang
tot het normale
of het verliezende leven.
Wat moeten we kiezen?
Wacht tot de rook,
is verdwenen in je hoofd
en kijk naar de heldere hemel.
Want je kan niet alles hebben,
alleen wat je verdient
zal je krijgen.
Mijn beste vriend...
Reacties op dit gedicht
| Omni Allumini: | Woensdag, september 23, 2009 02:48 |
| in het westen bestaat gewoon geen noodzaak om perse te winnen: 2 weken boterhammen met pindakaas (voor de cv) redden we het ook wel mee.. het doet me allemaal heel kunstmatig aan eigenlijk (is dat het misschien?!) hoef ik niet zonodig door een uitheemse vuilnisbelt te struinen ofzo (daar niet van) ik zoek ''MIJN DING'' ''mijn doel'' wederom: zingeving. MIJN zingeving (het kan me niet schelen wat alle anderen doen.. basta) laat het maar plompverloren uit de hemel vallen: ik omhels het wel!! xx | |
| Omni Allumini: | Woensdag, september 23, 2009 02:41 |
| in mijn fantasie ben ik het liefst de (DE) schootkat van john de mol.. dan hoef ik nooit verantwoording af te leggen, is alles mogelijk, en word ik eindeloos bemind en gekoesterd. en als ik daar geen trek in heb?! wandel ik het luikje weer uit (wat kun je daar helemaal van verwachten?! dus ja) een dochter komt daar het dichtst bij in de buurt: maar dan moet ik opnieuw geboren worden (zit er niet in he?! fuck me hey) je kunt een gelukkige verliezer zijn of een uiterst verdrietige winnaar. toch?! | |
| Omni Allumini: | Woensdag, september 23, 2009 02:33 |
| je kunt het naar de meeste veiligheid inrichten.. maar wie zegt dat je hart daar vrede mee zal hebben?! (ook zoiets) waarom hebben mensen fantasie gekregen?! het dient geen enkel doel. zonder overleven wij ook prima nietwaar?! (nou?! zeg het maar: jij weet het toch allemaal zo goed) | |
| Omni Allumini: | Woensdag, september 23, 2009 02:31 |
| pfff.. ik zie zoveel mensen die hebben wat ze niet verdienen (en het nog weten te behouden ook!!) maar die leveren iets anders in (geen bijbels verhaaltje ofzo: ik heb het zo vaak zien gebeuren) en verder?! je kunt mensen niet behoeden want je hebt geen glazen bol.. het pad van winnen of verliezen is zo wankel als het leven zelf.. wacht!! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Bert Lagom |  
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 23 september 2009 | ||
| Thema's: | ||