Zonnestralen verlichten jouw gezicht
Jij voelt mijn ogen op je gericht
En glimlacht flauw
Niemand weet wanneer het eindigen zou.
Jouw gezicht, door ziekte getekend
Maar wat nog steeds zoveel voor mij betekend
Nu je zo voor me zit
Verdringen mijn tranen zich om als eerste naar buiten te mogen.
Maar ik laat ze niet toe, ook al ben ik nog zo bewogen!!
Vriendschap gedeeld
Samen verveeld
Samen oplossingen gezocht
Samen geklaagd als iets niet mocht
Samen gehuild
Maar nu zullen onze wegen scheiden
Altijd zal ik herinneren wat wij zeiden:
'Be strong when the life is difficult'
Ja, deze tekst heeft mij nu met droefheid vervult!
Als jij uit het leven word weggerukt
Weet ik dat het mij niet meer lukt
Om mijn leven weer op rails te krijgen
Nee, mijn hart zal zwijgen
Niemand meer toelaten
Bang dat iemand mij weer achterlaat met in mijn hart, grote, diepe gaten.
Nu streelt de zon jouw haren
Maar ook jij heb je dromen moeten laten varen
Wanneer zal jij voor het laatst mijn naam noemen?
Jouw mooie, lieve gezicht zo flets als verwelkte bloemen.
Mijn allerliefste vriendin
Vergeet nooit deze ene lange zin
Vriendschap: Het is geen steen, het is geen hout
Alleen het kostbaarste goud.
Nu ik jou moet laten gaan
Zal het levenslust mij ontgaan
Als bloemen die geen water krijgen
Als een vliegtuig wat niet op kan stijgen.
Voorzichtig pak ik jou hand
Breekbaar, en fijn als korrels zand
Nog één keer kijk jij mij aan
Dan sluit jij je ogen, je bent gegaan!
Nog nooit voelde ik mij zo alleen
Alsof je een bloem wilt plukken ,maar er is er geen
Mijn ogen, een rivier van verdriet
Maar één troost ik weet dat jij me ziet.
Elke week opnieuw
Bloemen bij jou graf
Dezelfde als die jij mij eens gaf
Roze, fluwelen rozenblaadjes dwarrelen rond
En één voor één vallen ze op de grond