En toen stortte ik
En toen stortte ik in
Gewoon midden in de gang
Al die pijnlijke gedachtes
Het maakte me bang
Te veel aan Mn hoofd
Er komt geen einde aan
Steeds proberen ze te verzetten
Proberen te blijven staan.
Jou stekende woorden
Elke keer weer
Ik probeer je te vergeven
Maar het lukt me gewoon niet meer
Gewoon midden in de gang
Al die pijnlijke gedachtes
Het maakte me bang
Te veel aan Mn hoofd
Er komt geen einde aan
Steeds proberen ze te verzetten
Proberen te blijven staan.
Jou stekende woorden
Elke keer weer
Ik probeer je te vergeven
Maar het lukt me gewoon niet meer
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Donderdag, september 24, 2009 16:52 |
| sterkte gewenst! liefs,dicky |
|
| isolina: | Donderdag, september 24, 2009 16:19 |
| opstaan en de tijd leert je dat het goed komt, de pijn verzacht als je het een plaatsje geeft. knuff maria | |
| Dirk Hermans: | Donderdag, september 24, 2009 15:13 |
| dat heeft tijd nodig en neem de tijd ervoor stap voor stap komt dat wel | |
Over dit gedicht
| Auteur: Nicole<3 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 24 september 2009 | ||
| Thema's: | ||