Dit is eigelijk een text die ik aan het schrijven ben voor een rap nummer, maar wou gewoon wat meningen er over horen :)
Wie was je nou, ik weet het al bekant niet meer.
Maar waarom als ik aan je denk doet het nog steeds zown zeer?
De tranen, niet van buiten maar van binnen.
Een jaar later weet soms nog steeds niks te beginnen.
Je was ooit alles voor me , nu ben je niets, kan afstand van je neme net als me oude fiets.
Nu zo weinig voor me, noem me een grap een vieze leugenaar of gewoon een zak.
Maar jij was de gene die zich achter af versprak.
Hij kent je niet, maar toch ook wel.
Een paar keer die fout en ik zag het al snel.
Er was geen liefde, nog niet eens spraken van houden van.
En ik weet ook nog steeds niet hoe toch zo ver kwam.
Je was er eentje die leefde van bedriegen, hoe kan je iemand nou zo gemakkelijk voor liegen?
En dat is de betekenis van echte harte dieven.
Die laatste dag, was het ergste,je nam nog snel wat af terwijl je me weg werkte.
Wenste me sterke, maar zonder woorden.
Des te meer ik rond keek des te meer ik hoorde.
Des te meer ik besefte dat je me nepte , me beet nam, dat je me flashte.
Een keer, maar nooit een tweede keer, want deze ene keer dee zoveel zeer.
Het was het einde, mooi want ik kon toch niet meer.
Ik had genoeg, van jou en je verhalen want je verhalen begonnen te herhalen.
Je kreeg praatjes, en ook een grote bek.
Die ene keer verklaarde je me zelfs is voor gek.
Terwijl je zelf dondersgoed wist wat je dee, gewoon boos, want ik speelde niet mee.
Het was een spelletje dat je speelde, jammer dat ik niet pikte dat jij de kaarten deelde.
Ik wou je hebben, en ik had, ik was je mannetje en jij me schatje.
Ik gaf om je, met alles, jij dacht echter anders en moest het dus vergallen.
Je liet me achter, ontwetend van alles.
Ik heb de wereld nog nooit zo snel zien vallen.
Het werd zwart, voor me ogen.
Vieze vuile trut je hebt me gewoon voorgelogen.
Je bent er eentje, loopt altijd te spelen
Zegt zo veel maar je zal het nooit menen.
Je loopt op je tenen ,want je sluipt, voor je het weet zit ze onder je huid.
In je hoofd, ze zal niet snel verdwijnen.
Ze zal goed haar best doen om zich daar vast te lijmen.