Zwarte bloemen
zwarte bloemen
nog groeien ze
de zwarte bloemen
van de nacht
ze komen onverwacht
ronden rood en openen
verdriet in pijn en dood
wortels uit verleden
voeden beelden in het heden
maar bloeien doen ze niet
in opkomend licht
verkleuren ze
realiteit brengt geuren terug
ze stralen warmte
van de zon in het
reiken naar de hemel
waar vroeger
duister won draait nu
de wereld zich ten goede om
wil melker
25/09/2009
Reacties op dit gedicht
| broken_lady: | Zaterdag, september 26, 2009 11:40 |
| weer een heel mooi gedicht! | |
| Big Lady: | Vrijdag, september 25, 2009 09:28 |
| weer super mooi geschreven Knuffels |
|
| Rembrandt Van Rijn: | Vrijdag, september 25, 2009 08:41 |
| Geacht heer Melker met u zou ik wel eens een penseeltje willen strijken een zeer mooi epos |
|
| switi lobi: | Vrijdag, september 25, 2009 08:29 |
| Wortels uit het verleden voeden beelden in het heden. Ze voeden wijsheid Wil, ik lees het hier. Lieve groet en een mooie dag gewenst, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 25 september 2009 | ||
| Thema's: | ||