Achter de dromen
Gisteren,
huilde ik de pijn uit m'n hart
om het niet begrijpen
en de stille stilte die bleef
'k dacht dat het nooit
voorbij zou gaan
soms lijkt het het einde van alles,
het onzichtbaar verdwijnen
in niets.
Marousia: | Donderdag, januari 14, 2010 20:12 |
Ontzettend ontroerend beschreven. Liefs van Marousia | |
Froukje Vos: | Dinsdag, januari 05, 2010 00:24 |
het lijkt wel of je het voor mij hebt geschreven het ontroert me zo liefs Froukje |
|
Quicksilver: | Woensdag, december 30, 2009 19:33 |
Voelbaar rakend droevig gedicht. Fijne jaarwisseling, bedankt voor alle fijne reacties dit jaar. Ik wens je een vreugdevol, gezond inspiratievol 2010) Liefs,liefs dicky |
|
mijn geheim: | Vrijdag, december 18, 2009 20:53 |
die viezerik kan gewoon ongestoord zn gang gaan. dat is toch niet normaal: of wel dan?! als je mensen echt leert kennen.. ik kan niet anders dan zwijgen (heb wel een gedicht ingestuurd, maar ja) | |
mijn geheim: | Vrijdag, december 18, 2009 20:51 |
oh jij hebt ook al kennis met hem gemaakt?! moet ik nu janken ofzo?! ze bekijken het maar. | |
Marousia: | Maandag, december 14, 2009 21:54 |
Wat een pracht dit te mogen lezen. Liefs van Marousia | |
Dirk Hermans: | Maandag, december 07, 2009 18:19 |
het leven is zo onverspelbaar iedere dag brengt ons iets anders mee | |
SensibleGuy: | Donderdag, november 12, 2009 13:58 |
Wat nooit verdwijnen zal is de onzichtbaarheid want die heeft nooit bestaan. Daar waar iets verdwijnt zal noit niets zijn, want het iets is daar gekomen. Wij zijn allemaal iets iemand wij zijn . Jij Ro$se .... bent |
|
Lone Dreamer: | Vrijdag, oktober 23, 2009 22:15 |
Sterk geschreven. Nog steeds dat duistere, stille, de pijn. Prachtig verwoord. Met mij gaat het redelijk goed. Ik heb atypische mycobacteriën (vergelijkbaar met tbc), maar ik ben alweer thuis sinds vandaag. Ik moet nog een tijdje in isolatie blijven voor ik weer de wereld in mag. Hoe gaat het ondertussen met jou? Liefs, Lone |
|
Marousia: | Donderdag, oktober 15, 2009 22:31 |
Wat mooi is dit stil verdriet beschreven. Liefs van Marousia | |
vivika: | Donderdag, oktober 08, 2009 08:44 |
knuff... | |
Ed***: | Woensdag, september 30, 2009 20:40 |
Droef dit, sterkte meisje | |
kerima ellouise: | Woensdag, september 30, 2009 12:24 |
achter de dromen schrijft stilte vaak pijn, immer verderduwend... die bijzondere toon zo voelbaar in dit weer rakend en prachtig gedicht liefs kerima ellouise |
|
Tom Witvis: | Woensdag, september 30, 2009 05:14 |
Soms gaan dingen nooit voorbij! Mooi lieverd, heel mooi! Kus, Steve |
|
vivika: | Maandag, september 28, 2009 19:26 |
ondanks de inhoud toch prachtig geschreven talent heb je in ieder geval ik voel me machteloos..:( knuffel |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, september 25, 2009 20:26 |
joh...gr.janny | |
ninodepino: | Vrijdag, september 25, 2009 18:40 |
akelig, neem een roesje mijn Roo$je liefs, |
|
lexx: | Vrijdag, september 25, 2009 17:56 |
nou :) ik lees niet in stilte hoor, zo mooi hoef ik me niet voor te doen, ik wens je wel alle kracht van de wereld roosje. een betekenis is altijd minder dan de droom. kom op he. | |
switi lobi: | Vrijdag, september 25, 2009 17:50 |
In stilte lees ik en wens dat het verdwijnen eindeloos begrijp mag brengen.. Dikke kus, switi lobi |
|
Elieve*: | Vrijdag, september 25, 2009 17:46 |
Ik zal je altijd lezen en aan je denken. Ik vergeet je niet want ik hou van je. Tot snel, liefste. Xx. |
|
Auteur: Roo$je | ||
Gecontroleerd door: Marina | ||
Gepubliceerd op: 25 september 2009 | ||
Thema's: |