Je laat me stikken
Je laat me stikken,
zoals zo vaak .
zoals zo vaak
moet ik me weer alleen redden,
en het gaat niet over
als de dag nacht word.
Je laat me
alleen staan
in dit leven,
terwijl ik jou nodig heb,
voor eens in mijn leven,
wil ik dat jij er bent,
dat je me troost
zoals het hoort.
Bedankt,
voor er voor mij te zijn,
je laat me gewoon stikken,
en dat doet me nog het meeste verdriet
Reacties op dit gedicht
| lexx: | Vrijdag, september 25, 2009 22:10 |
| vind je het gek met zo''n naam? :) dan staat het al in de sterren geschreven. | |
| Alhambra: | Vrijdag, september 25, 2009 21:20 |
| Maar de troost moet ook van de andere kant komen en kan nooit van zelfsprekend worden verwacht. Daar is investering voor nodig Groet, Alhambra |
|
Over dit gedicht
| Auteur: brokendoll |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 25 september 2009 | ||
| Thema's: | ||