Zomerstaartje.
Zomerstaartje.
Na het pijnlijk verbranden
van tere plekjes,
zwerven de velletjes huid
naar open doekjes.
De zon nazomert.
Haar bruine adem,
ruikt naar ontbinding.
Met werkkledij bedekt,
de stralen gebroken
door levenloos glas.
heerst berusting.
bokkie46
Reacties op dit gedicht
| M-Rose: | Zondag, september 27, 2009 15:27 |
| door levenloos glas heerst berusting door het leven danst altijd een handvol geluk elk seizoen is magisch geniet - van elk moment zo-dus |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, september 27, 2009 14:15 |
| prachtig ook met die mooie achtergrond gr.janny |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Bokkie46 | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 27 september 2009 | ||
| Thema's: | ||