Tot nooit meer ziens.
Rennen heeft geen zin,
en vluchten evenmin.
Want de waarheid,
haalt je toch wel in.
Achter elke deur,
en elk raam dat je opent.
Het word tijd,
dat je je ogen opent.
Je leeft in een leugen,
dromen is je leven.
Jij neemt alleen maar,
en hebt nog nooit gehoort van geven.
Je hebt veel 'vrienden',
maar ze kunnen je niet.
Want ze zijn nergens,
al heb jij verdriet.
Ik stond altijd voor je klaar,
dag en nacht, keer op keer.
Maar het is genoeg zo,
van mij hoeft het niet meer.
Je noemde mij je beste vriendin,
maar elke dag trapte je me weer de grond in.
Ik was lelijk en niet goed genoeg,
waarom dan, was alles wat ik aan je vroeg.
Je had geen uitleg,
geen reden waarom.
Nu weet ik het wel,
je was gewoon jaloers.
Je woorden lopen me elke dag achterna,
maar pakken kunnen ze me niet.
Ik zeg je geen vaarwel,
ik zeg je, tot nooit meer ziens.
Anouk.