Overbodig

Veel plezier, je inzet groot,
sta je constant klaar
al die jaren sta je altijd daar,
nu ben je overbodig.
Wat jij doet lijkt ineens niet te deugen,
jou aanpak is ineens niet wat ze zoeken.
Nooit hoorde je ze klagen,
jij was goed genoeg
er was ook geen ander,
iedereen voelde zich te goed
of had geen tijd.
Op jou konden ze altijd rekenen
ziek of niet, weer of geen weer.

Jij hebt iets verkeerds gezegd,
of het is verkeerd uitgelegd.
Wat door hogere kringen, niet werd gepikt,
ze hadden ook even kunnen vragen
of jij dit met je woorden bedoelde.
Ze weten het beter, hun weg de beste,
jij bent nu niet langer nodig, ongewenst
je hoort hier niet, je bent niet een van ons.
Je laat het begaan, je weet dat zoals iedereen
natuurlijk ook jij je fouten hebt,
zij hebben hun keus gemaakt, dit kan je niet winnen,
en jij weet van binnen, je hebt er altijd gestaan.

Na de eerste schok, je teleurstelling voorbij,
weet jij als geen ander dat ook nieuwe ideeen
zomaar ineens niet meer nodig kunnen zijn.
En eens te meer besef je weer,
dat niemand onvervangbaar blijkt te zijn.