WIJ - TWEE
WIJ - TWEE
Je hebt je gegeven
met een passie als vuur.
Ik heb me gebrand,
want jouw liefde was duur.
Jij en ik droomden samen.
Een toekomst met elkaar.
Mijn droom is anders uitgepakt,
de jouwe heb ik nooit gesnapt.
Je schouders zijn afwerend recht.
Je ogen langs mij kijkend.
Met woorden wijs je me terecht.
Je houding bijna eisend.
Toch breekt ineens het ijs,
en speel ik met schotsen.
Maar als ik in de kou blijf staan,
zullen wij steeds vaker botsen.
We spelen met gedachten,
maken beelden van glas,
die we breken met woorden
in de waarheid van straks.
De echtheid van liefde,
het gaan met elkaar.
Moet ons hoop kunnen geven.
We zijn nog niet klaar.
WIL MELKER
30/10/2000
Reacties op dit gedicht
| Ullieke: | Woensdag, december 19, 2001 15:04 |
| Prachtig, kan er over meepraten | |
| dreamer: | Dinsdag, september 11, 2001 14:35 |
| Prachtig. ken het gevoel heel mooi je gedachten op papier gezet complimenten |
|
| poema: | Zaterdag, februari 17, 2001 21:28 |
| Openhartig,eerlijke verzen. Beslist mooi werk. poema |
|
| arie: | Maandag, oktober 30, 2000 23:06 |
| Jullie zijn zeker nog niet klaar. Maar de wens is aanwezig om er iets groots van te maken. Met liefde vervult samen... liefs arie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Wil | 
|
|
| Gecontroleerd door: schaapje | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 1970 | ||
| Thema's: | ||