daar waar hartslag
toen uit mistig zicht
het sluimerend rood verscheen
trachtte ze tevergeefs
deze vanzelfsprekendheid
af te weren
zoveel liever had ze zich
blijvend verschanst
daar waar zijn
en eigen hartslag
het verlangen samenbracht
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Dinsdag, september 29, 2009 15:57 |
| Boeiend Tine, zowel woord als beeld. Lief knufke Anneke |
|
| Quicksilver: | Dinsdag, september 29, 2009 14:40 |
| Vindt het een ontroerend diepmooi gedicht! liefs,dicky |
|
| Oorlam: | Dinsdag, september 29, 2009 14:02 |
| geweldig begin bij prachtige foto! | |
| Big Lady: | Dinsdag, september 29, 2009 09:14 |
| heel erg mooi geschreven en een heel mooi plaatje erbij knuffels |
|
| switi lobi: | Dinsdag, september 29, 2009 07:55 |
| .. snap precies wat je bedoelt.. en dan er weer zo mooi over schrijven! Fijne dag Tine. Lieve knuff, switi lobi |
|
| windwhisper: | Dinsdag, september 29, 2009 07:39 |
| ach ja Martine, zo koesteren we heerlijke momenten liefs Cobie bewondering hoor |
|
| _Lieverdje_: | Dinsdag, september 29, 2009 06:32 |
| weer zo prachtig Martine fijne dag liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: verhavert | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 29 september 2009 | ||
| Thema's: | ||