Het is veels te laat om sorry te zeggen,
het spijt me zo van die dingen wat ik allemaal zei,
ik meende het niet zo,
maar de liefde ben jij,
het was een leuke tijd van ons allebei,
wanneer ik elke dag thuis pijn lijdt,
kon ik maar terug in de tijd.
Het is veels te laat om sorry te zeggen,
kon ik maar terug bij jou zijn,
konden we alles maar vergeten,
zodat ik bij jou kon zijn,
kon ik het maar verbeteren,
zodat onze liefde weer verschijn,
want door jou!!,
heb ik in een crisis gezeten.
Het is veels te laat om sorry te zeggen,
ik ben niet diegene die jou om vroeg,
je wou het zelf, soms denk ik wel eens,
waarom ik het afvroeg,
waarom deed je raar ineens?
waarom je steeds raaren dingen zei steeds,
wanneer je weer zei over iets gemeens.
Geen gezeik met jouw of geruzie,
het is altijd het zelfde met je, altijd oneens.