Je bent niet alleen
Je bent niet alleen
Soms bij vreugde en verdriet,
voel je je alleen en zie je het allemaal even niet.
Mensen die om je geven heb je wel.
Maar toch gaat er een alarmbel.
Niet weten waarom de bel afgaat,
maar wel dat je moet zoeken,
zodra je er voor openstaat.
Gelukkig heb ik mijn armen om je heen
en kan ik je vertellen je bent niet alleen.
Stacy
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Woensdag, september 30, 2009 23:58 |
| Oef... dank je! ;) |
|
| Anastacia: | Woensdag, september 30, 2009 17:38 |
| heel mooi liefs fijne avond xxx | |
| Egyptisch katoen: | Woensdag, september 30, 2009 16:25 |
| mooi hoor. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Stacygo | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 30 september 2009 | ||
| Thema's: | ||