Ja, ik wil
De glazen bol gesprongen
geen vlucht in toekomst
bewust van het moment
weten dat de schoonheid
als een orchidee in wording
zal reiken naar geluk
puur en krachtig
zijn de vuisten van werken
en tere handen van streling
tuinviooltjes ontbreken
alleen in samenwerking
met de strijkstok tot verovering
uit het niets weerklinkt
het hoorngeschal
in hemelse woorden
simpele musjes in de boom
uitgegroeit tot vrolijk meesjes
bezegelen de wonderen
het eenzame plekje op heide
heeft een paradijs geschapen
voor warme zielsverbondenheid
oog in oog voor elkaar
in tranen aangespoord
zijn ijselijk intens de woorden
ja, ik wil.
17-04-‘02/12:45
Reacties op dit gedicht
| free: | Woensdag, april 17, 2002 16:08 |
| streekroman gelezen angel...? wat 'n romantiek graag gelezen... liefs free |
|
| Thecool: | Woensdag, april 17, 2002 15:05 |
| jeet je das je eigen naam Hanneke zij zegt Ja IK(ke) Wil |
|
| Hanneke Eirinn: | Woensdag, april 17, 2002 13:27 |
| Ja, ik wil wordt hier niet gezegd toch? het is hier toch gewoon kortaf JA ?? :) | |
Over dit gedicht
| Auteur: Di Angeli | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 17 april 2002 | ||
| Thema's: | ||