Hoe je moet meten

wil je weten

hoe je meten kunt

wat niemand anders kan?

twijfel niet langer

morgen is niet langer

vandaag

maar daar waar tijd toch blijft bestaan het is zo moeilijk om niet te vergaan ik heb gelukkig nog een meter die zegt hoeveel ik weeg en hoe groot maar niets nee niets van dat alles is belangrijk voor mij want meet niet de afstand zo lang de tint van de kleuren daar op het behang het maakt niets uit niets dat nog altijd kan veranderen nee meet niet hoe groot of hoe dik hoe warm of hoe sterk hoe knap of lelijk want alles blijft en schoonheid die gaat maar wat bestaat dat meet je toch niet

Geschreven door

Nummer 127

Reacties op dit gedicht

Nummer 127 vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

switi lobi:	Woensdag, september 30, 2009 23:48
In elk geval nooi met twee maten meten Bart ;) Liefs, switi lobi

Anastacia:	Woensdag, september 30, 2009 23:20
mooi geschreven weer liefs xxx

M-Rose:	Woensdag, september 30, 2009 21:16
allez je beleeft er een mooie tijd aan maar surtout ook beleefDDD meten

M-Rose:	Woensdag, september 30, 2009 21:10
hoe je moet mee eten altijd beleeft dan mag je blijven gaan mee eten

Over dit gedicht

Auteur: Nummer 127
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op: 30 september 2009
Thema's: [Geluk] [Gemis] [Eenzaamheid]