Een met de natuur

Het bos wachtte niet op onze wandeling.
nadat de motor was afgezet,
viel over ons de stilte
voeten gedempt door het mos

stilte verbroken door gekraakte twijgjes op de grond
door wat vogel getsjirpt,en kikker gekwaak
voelde we ons een met elkaar
het bos, en jij en ik

we stapte buiten gebaande paden
bewust van elke stap
alsof we een museum betraden
genietend van de geur van pas gemaaid gras

we vleide ons op het zachte gras
jij en ik, en naast ons het bos
het getsjirpt voor even vergeten, maar toch niet helemaal,
daar kuste ik jou gelukzalig, achter ons kikker kabaal

en onder onze zoenen knapten de twijgen waarop
jij neder lag. Maar het was liefde, en dat vermag.
wij vrijden in deze weide, met de knappende twijgjes
en kikker gekwaak, tot de zon langzaam ging zakken
en de avond ontwaakt

In dit liefde volle samen zijn
jij en ik, en het bos,
in de stilte van onze kruisende blikken
en nog nagloeiend van begeerte
waren een met de natuur
jij en ik, en het bos

Geschreven door

Paul Willems (Quikkie)

Reacties op dit gedicht

Paul Willems (Quikkie) vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

remie:	Dinsdag, oktober 06, 2009 12:01
denk je om de boswachter.... liefs remie

M-Rose:	Woensdag, september 30, 2009 23:19
prachtig de adem van het bos tot leven gebracht in Ã©Ã©nheid van beleven

trucker klaas:	Woensdag, september 30, 2009 22:46
even los in het bos .... :) mooi ,klaas

Over dit gedicht

Auteur: Paul Willems (Quikkie)
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op: 30 september 2009
Thema's: [Natuur]