Ik begrijp je niet meer.
Ik begrijp je niet meer.
Ik begrijp je niet meer.
Het doet me zeer.
Weet echt niet meer hoe,
want wat ik ook zeg en doe.
Je kiest en neemt een eigen weg,
het is veranderd, ons overleg.
Het doet me zeer.
Weet echt niet meer hoe,
want wat ik ook zeg en doe.
Je kiest en neemt een eigen weg,
het is veranderd, ons overleg.
Je luistert wel en denkt mee.
Denk dan, ach het is wel oke.
Denk dan, ach het is wel oke.
Maar hoe het jouw vergaat,
hoe wankel of stevig je nu staat.
Wat je ook tegen me zegt
Of je kansen pakt en vecht.
hoe wankel of stevig je nu staat.
Wat je ook tegen me zegt
Of je kansen pakt en vecht.
Het beeld wat je geeft,
lijkt of je alleen overleeft.
Je hebt de lichamelijk kracht,
een sterke ziel en zelf de macht.
lijkt of je alleen overleeft.
Je hebt de lichamelijk kracht,
een sterke ziel en zelf de macht.
Verdrietig zie ik je gaan,
in een eigen wereldsbestaan.
in een eigen wereldsbestaan.
Helpen kan ik je zo niet,
ben daarvoor zelf te ziek.
Ik hou van je met heel mijn hart,
daardoor raak ik zo verward.
Zoals je op jouw manieren blijft kniezen.
Hoop ik dat ik je niet ga verliezen.
ben daarvoor zelf te ziek.
Ik hou van je met heel mijn hart,
daardoor raak ik zo verward.
Zoals je op jouw manieren blijft kniezen.
Hoop ik dat ik je niet ga verliezen.
Stacy
Reacties op dit gedicht
| Anastacia: | Donderdag, oktober 01, 2009 08:19 |
| stilmakenden of het nu fictie is of niet hele fijne dag bedankt voor al je reackties xxxx | |
| Jacky Van den Berghe: | Donderdag, oktober 01, 2009 01:18 |
| Wanneer hij een eigen wereldbestaan voor ogen heeft, kan je hem niet helpen, dan is hij op grote sier! Misschien later als er wonden moeten gelikt worden! Veel sterkte, Jacky |
|
| switi lobi: | Donderdag, oktober 01, 2009 00:31 |
| Meis toch. Sterkte! Knuffelliefs, switi lobi |
|
