Opstaan...
Opstaan...
Ik hoorde de regendruppels tikken op het zolderraam.
Ik keek naar de klok en had besloten mij om te draaien.
Heerlijk nog even verder dromen voordat ik opstond.
Na een uur of ander half was ik opgestaan.
En zag dat de zon was gaan schijnen.
Het had een lach op mijn gezicht getroverd.
Dat had mij dag weer goed gemaakt.
Ik hoorde de regendruppels tikken op het zolderraam.
Ik keek naar de klok en had besloten mij om te draaien.
Heerlijk nog even verder dromen voordat ik opstond.
Na een uur of ander half was ik opgestaan.
En zag dat de zon was gaan schijnen.
Het had een lach op mijn gezicht getroverd.
Dat had mij dag weer goed gemaakt.
Reacties op dit gedicht
| M-Rose: | Donderdag, oktober 01, 2009 21:53 |
| het zijn de kleine dingen die kracht in gedachten toveren mooi verwoord door jou |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, oktober 01, 2009 11:21 |
| dat had MIJN dag gr.janny |
|
| lexx: | Donderdag, oktober 01, 2009 11:00 |
| ik snap het niet goed :) je stuurt me bekwame foutloze teksten om na te kijken; en dan plaats je dit? tja, mag het licht uit? | |
Over dit gedicht
| Auteur: gedachtenkracht | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 01 oktober 2009 | ||
| Thema's: | ||