Ochtendgloren
Ik neem geen afscheid
zullen bloemen bloeien
immers, een verwelkt steel
zal weer moeten groeien
sterk zul je zijn
doorstaan
want ik ben nog
niet klaar om je te
laten gaan
en al zijn er dauwdruppels
gevormd, door cynisme
gevoed, gulzig woede
opgezogen door verstrengelde wortels
in deze verkwiste nachtmerrie
ik weet dat bij dageraad
de warmte in volle glorie
jou zal laten ontluiken
toebuigen naar de zon
toe – in leven.
zullen bloemen bloeien
immers, een verwelkt steel
zal weer moeten groeien
sterk zul je zijn
doorstaan
want ik ben nog
niet klaar om je te
laten gaan
en al zijn er dauwdruppels
gevormd, door cynisme
gevoed, gulzig woede
opgezogen door verstrengelde wortels
in deze verkwiste nachtmerrie
ik weet dat bij dageraad
de warmte in volle glorie
jou zal laten ontluiken
toebuigen naar de zon
toe – in leven.
Reacties op dit gedicht
| I8yourcookie: | Zaterdag, oktober 03, 2009 15:20 |
| Dankjewel allemaal. | |
| kerima ellouise: | Vrijdag, oktober 02, 2009 16:21 |
| een mooi weten! liefs kerima ellouise |
|
| windwhisper: | Vrijdag, oktober 02, 2009 07:36 |
| ontroerend dat zeer zeker liefs Cobie |
|
| switi lobi: | Vrijdag, oktober 02, 2009 00:32 |
| Alsof je nog vasthoudt aan de zomer.. mooi hoor! Fijne nacht, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: I8yourcookie | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 02 oktober 2009 | ||
| Thema's: | ||