spoorloos
Ik ben spoorloos geworden
geen rem is er te vinden
waar ben ik mee bezig
ben mezelf aan het kapot maken
maar is dat wat ik wil
geen veiligheid was er te vinden
was een gevaar voor een ander
en een gevaar voor mezelf
toen besloten ze met ze allen
ze moet de separeercel in
na lange weken en maanden
moest ik weer de separeercel in
ik kwam er tot rust en tot bezinning
het heeft geholpen ik ben gerust
ik ben stil en rustig
en doe geen vlieg meer kwaad
Reacties op dit gedicht
| Emi4: | Woensdag, oktober 07, 2009 13:17 |
| Je moet nog leren om dat zo te houden. Blijf kalm en rustig, dan ga je echt vooruit! | |
| Big Lady: | Zaterdag, oktober 03, 2009 13:46 |
| Sorry maar dat zeg je iedere keer en dan lees ik weer dat je uit je dakkie bent gegaan. Ik wens je sterkte Knuffels |
|
| Anastacia: | Zaterdag, oktober 03, 2009 13:14 |
| gelukkig maar meid rustig aan maar weer dikke knuffel liefs xxx | |
Over dit gedicht
| Auteur: tulpje | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 03 oktober 2009 | ||
| Thema's: | ||