Ik dacht dat liefde iets was wat je nodig had
Wat je kon beschermen tegen de randen van het oneerlijke
Ik dacht dat ik had gevonden waar ik zo naar zocht
Maar ik bleef haken in mijn ontdekkingstocht

Ik leefde in een droomwereld waar ik maar niet uit kon komen
Ik kreeg wat ik dacht dat mij gelukkig maaktte.
Maar toen ik eenmaal uit mijn verliefdheid wist te ontsnappen

Kon ik weer naar adem happen.


Hij is eerlijk en een jongen van goud
Maar ik weet niet of ik wel genoeg van hem houd

Hij heeft het al over trouwen en de toekomst
Maar ik ben nog te jong om dit te zien als een uitkomst

Ik wil nog de wereld ontdekken
Ik wil onafhankelijk kunnen blijven
En doen waar ik mijn hele leven naar uitkeek

Ik wil hem niet kwetsen door hem te vertellen dat ik mijn eigen weg kies
Maar ik kan niet langer mezelf voor de gek houden
Het zal me niet lukken om het stil te houden

Ik kan niet meer slapen door al het denken
Het maakt me gestoord
Maar het is tijd dat ik mijn gevoelens verwoord.
Hij heeft recht op een eerlijk antwoord

Hij woont ook zo ver weg
Dat maakt het voor mij extra ingewikkeld

Het voelt alsof ik in een web van verdriet ben verwikkeld.