graaf
Getinteld en strak opgezet draaf ik door de dromen om vermoeid te slapen
Het uitruimen van het niet kunnen in mijn haren is vermoeiend want het lijkt erin gestreken
Rukken druppels grijze wolken richting de haven waar het beeld van toekomst spannend wordt, en dichtbij
De man met de hoed in de wind en zijn pijp lijken alles al overwonnen te hebben dus ik stap op ze af
de pijp rookt een waas waar ik niets mee kan en de man heeft nooit met perfectie gerezen.
Gelukkig mag ik wel zijn zeilboot lenen
En van de wind, mee
Het uitruimen van het niet kunnen in mijn haren is vermoeiend want het lijkt erin gestreken
Rukken druppels grijze wolken richting de haven waar het beeld van toekomst spannend wordt, en dichtbij
De man met de hoed in de wind en zijn pijp lijken alles al overwonnen te hebben dus ik stap op ze af
de pijp rookt een waas waar ik niets mee kan en de man heeft nooit met perfectie gerezen.
Gelukkig mag ik wel zijn zeilboot lenen
En van de wind, mee
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Milot | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 05 oktober 2009 | ||
| Thema's: | ||