Vastgepind op een lijn die tijd heet:
een rechte, een cirkel met oneindige
straal genegeerde radius, wacht ik
jouw tijd af om de mijne te snijden.
Niet meer dan een gemeenschappelijk punt
die je maken wil -en ik enkel scoren-
lijkt onafwendbaar op ieder vlak
tot je driedimensionaliteit ontdekt
en gehoopte convergentie omtovert
tot een illusie van verre kruising.