Wieg me zacht
in de armen
van de wind
laat me elke regen druppel
intens van je proeven
op mijn zachte huid
bescherm me
met de laatste zonnestralen
tegen de kilte van de herfst
ik vraag je smekend
verwarm me
voor ik sterf
in deze lege dagen
zonder datum
wil ik slechts rusten
op je schouder
Delusion: | Woensdag, oktober 14, 2009 14:01 |
Heel voelbaar verwoord, en je mag vast rusten op diegene zijn schouder. liefs, cath |
|
Quicksilver: | Dinsdag, oktober 06, 2009 16:05 |
Zo voelbaar dit gedicht! knuffis van mij dicky |
|
Oorlam: | Dinsdag, oktober 06, 2009 14:48 |
teder gedicht en inderdaad een mooie foto | |
Two Tears: | Dinsdag, oktober 06, 2009 14:22 |
Prachtig gedicht en mooi foto Liefs Two Tears |
|
arie: | Dinsdag, oktober 06, 2009 11:25 |
intens voelbaar is jouw roep om warmte en veiligheid van armen... liefs, arie |
|