Lieve Opa

Het komt altijd zo plotseling,
toch nog zo ineens, zo onverwacht.
Deze gebeurtenis heeft ons diep geraakt.
Want zoiets heftigs hebben we nog nooit meegemaakt.
Afvragend waarom, en de tranen die komen,
het einde van jou bestaan zorgt voor veel verdriet.
Je lag daar stil, kon niets meer zeggen,
je gedachten, je verlangens of iets uitleggen.

Met al je dierbaren ging je heen.
Voor jou was het beter,
maar we wilden je liever niet kwijt.
Lieve opa, jij zult altijd in ons hart bestaan
en we zullen je nooit vergeten, we houden van je.
Voor ons allen ben jij de lamp voor onze voeten en ‘t licht op ons pad.


Rust zacht!
Dag lieve opa!


Je kleinkinderen Mariska en Alwin

----------------------------------------
Gedicht voorgelezen voor Opa op 17 sept bij de Crematie
- Overleden op 12 sept 09