Red me
Ik roep, ik schreeuw ‘zie me dan! Zie me dan toch staan..’
Maar je ziet me niet, of wil niet, je laat me gaan.
Omarm me, houd me vast, laat me niet gaan, ik durf niet.
Red me, help me, houd me tegen, ik weet dat je me ziet.
Maar ik zie jou staan, ik laat je niet gaan, jij durft, jij weet niet dat ik je zie.. en red me niet.
Maar je ziet me niet, of wil niet, je laat me gaan.
Omarm me, houd me vast, laat me niet gaan, ik durf niet.
Red me, help me, houd me tegen, ik weet dat je me ziet.
Maar ik zie jou staan, ik laat je niet gaan, jij durft, jij weet niet dat ik je zie.. en red me niet.
Reacties op dit gedicht
| art310sr: | Zondag, oktober 11, 2009 17:36 |
| mooi | |
| Rietje Benefietje: | Zondag, oktober 11, 2009 11:49 |
| tegenstrijdigheid in gevoels , conflict verstand met hart Erg herkenbaar en pijnlijk! mooi omschreven! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: _Isolde_ | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 09 oktober 2009 | ||
| Thema's: | ||