*~ het vuur is gedoofd? ~*
Uit die brandende pot,
Het vuur is gedoofd,
weg de liefde,
die je nu van me hebt berooft,
De laatste beetje in mijn hart,
net genoeg voor de koude dagen,
zie ik nu voor mijn ogen,
in het niets vervagen,
Je verscheurende woorden,
Je woendende blik,
ze staan in mijn geheugen gegrift,
De angst, schrik,
Het was mijn fout,
ik ben één grote fout,
en het enige wat ik wil,
dat je van me houdt,
Over dit gedicht
| Auteur: Evi | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 17 april 2002 | ||
| Thema's: | ||