Juni
En aan het eind' was het het waardde fonkeling in je ogen en het ruisenvan je haar en hoe je de vlindersdresseerde in mijn maag.En nu denk ik: wat was het fijnwachtend op het groene licht, vier secondensamen zijn en vol wetenschapzwijgen over 'mijn'.Je danst door mijn dromen als marionettenuitbundig en vrolijk en soms zo indrukwekkend klein.Laat Juni maar komen, de geur van de zonde,van zonsonder- en -opgang en bewustverloren zijn.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: boemerangkind | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 10 oktober 2009 | ||
| Thema's: | ||