tesla
jij kalibreert de toekomst,
ik de omgeving,
iedere facade kent zo
haar tijd,
verlichting;
het hoofd, alswel de wonde
maar neem me terug,
naar de kosmos
die we waren,
verguld in een oog
van een blik,
gegraviteerd door
natuurlijk magnetisme
ionen uitwisselend,
door elekroniserende
teslabollen
de frequentie
ook al teslas theorie,
resoneert met de pulsie,
fragmenterend
de innerlijke muren
onze ego's verpulverd
als zuilen van stof,
komend dichter tot
een wereldlijke
realiteit,
en meer dan woorden
glijdend tot de mond
Reacties op dit gedicht
| M-Rose: | Zaterdag, oktober 10, 2009 20:47 |
| ja iedere facade van bewoonde tijd brengt alles terug tot stof waaruit het gemaakt was ik schrijf bewondering onder jouw woord waarde Tray en wens een mooie avond aan je toe |
|
Over dit gedicht
| Auteur: tray | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 10 oktober 2009 | ||
| Thema's: | ||