Het is zwaar...
Het is zwaar...
Het is zwaar te dragen.
Jou te zien lijden.
Getroffen door ziekte.
Die niet te genezen valt.
Het is zwaar jou te zien vechten.
Een strijd vol onzekerheid.
Chemo die jou cellen stuk maakt.
Het is zwaar die angst.
Een hart vol verdriet.
En ogen vol tranen.
Het is zwaar te dragen.
Jou te zien lijden.
Getroffen door ziekte.
Die niet te genezen valt.
Het is zwaar jou te zien vechten.
Een strijd vol onzekerheid.
Chemo die jou cellen stuk maakt.
Het is zwaar die angst.
Een hart vol verdriet.
En ogen vol tranen.
Reacties op dit gedicht
| Artifex: | Zondag, oktober 11, 2009 19:03 |
| Warme knuffel... Liefs, Artifex. |
|
| Lion10cc: | Zondag, oktober 11, 2009 18:47 |
| als je van ben 1982 bent ben je zo oud als mijn broer stefaan (maan) het is intriest dat vandaag de dag nog zoveel mensen last hebben van kanker de ziekte had voor mij part al overwonnen moeten zijn steunende groet aan je vriendin en mooi neergezet | |
| kerima ellouise: | Zondag, oktober 11, 2009 18:27 |
| dikke knuffel...zo machteloos gevoel... sterkte voor jouw vriend(in) liefs kerima ellouise |
|
| Anastacia: | Zondag, oktober 11, 2009 18:26 |
| heel veel sterkte voor jou en haar of hem kracht en genezing gewenst ik hoop dat de kuur aan slaat zorg goed voor hem of haar liefs xx | |
Over dit gedicht
| Auteur: moongirl1982 | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 11 oktober 2009 | ||
| Thema's: | ||