Laten. Vallen
Laten. Vallen.
Sluit mijn ogen en neem me mee
Pak me vast en ontvoer me
Loop met me, ren met me
Weg
Weg van hier
Want kiezen wil ik niet.
Want niets is moeilijker dan loslaten
Wetend dat het zal vallen
De handen wijzen naar jou en de scherven blijven steken.
Gevoel en verstand rollen vechtend over de grond.
Om waar en niet waar,
Juist en onjuist.
Want ik ben schuldig.
Als je breekt
Sluit mijn ogen en neem me mee
Pak me vast en ontvoer me
Loop met me, ren met me
Weg
Weg van hier
Want kiezen wil ik niet.
Want niets is moeilijker dan loslaten
Wetend dat het zal vallen
De handen wijzen naar jou en de scherven blijven steken.
Gevoel en verstand rollen vechtend over de grond.
Om waar en niet waar,
Juist en onjuist.
Want ik ben schuldig.
Als je breekt
Reacties op dit gedicht
| Amon: | Maandag, november 09, 2009 07:58 |
| knap, heel knap...alleen die titels...brrr | |
| Nummer 127 : | Dinsdag, oktober 13, 2009 09:28 |
| vreemd einde, verrassend, benieuwd naar het ''vervolg'' ook al eindigt het gedicht hier Bartz |
|
| Odypody: | Maandag, oktober 12, 2009 22:59 |
| De wind eronder Mariekiepiekie...ren het vuur uit je sloffen en verkies wat je hart je ingeeft gr.O | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, oktober 12, 2009 22:14 |
| mooi verwoord gr.janny |
|
| Obi Wann: | Maandag, oktober 12, 2009 21:25 |
| Waaw, alsof ik het zelf geschreven heb, prachtig. Nog bedankt voor je reactie. Knuff |
|
Over dit gedicht
| Auteur: marieke_x | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 12 oktober 2009 | ||
| Thema's: | ||