herfstwater
herfstwater
gebotteld
uitgewrongen
mij doordrongen
in stilte anijsjes eten
daar met haar
onder het bladerdak
van die lindeboom
en allengs
tijdens het gadeslaan der
dolende dartelaars
klopt de vloek weer aan
nog
het eeuwige klitten
besef van voorbijgaan
omstrengelt het mij
met sterker garen
Reacties op dit gedicht
| ninodepino: | Dinsdag, oktober 13, 2009 21:53 |
| oei kruidenbitter, ambachtelijk mooi verwoord grtjs |
|
| switi lobi: | Dinsdag, oktober 13, 2009 21:53 |
| De herfst brengt een bijzondere weemoed in het hart.. mooi Gerhardus. Liefs, switi lobi |
|
