Arie .
Arie,
Intens heb ik je waargenomen
in je beperktheid ’t laatste jaar.
Je terugval in niet kunnen uiten
in ’t spreken. Slechts een vaag gebaar.
’t Geheugen was er ongeschonden
maar ’t uiten van wat je bewoog
kwam zo verstoord af op de ander.
Haast niet waarneembaar voor het oog.
Zoveel gedachten bleven hangen
die lange , lange dagen door
vaak zonder antwoord op de vragen
die brandend smeulden in hun spoor.
Er hing de pijn rond Ad’s verscheiden
dat zo diep ingreep in ’t bestaan.
Al die problemen, pijn en zorgen
zijn in je heengaan nu gedaan.
Er mag een blik van vrede glijden
over dat wat je achterliet…….
het vele goede dat je deelde
met Emmy , kind’ren als een lied.
Zoveel van jou hangt in het heden
nog tastbaar , waardevast en blij
voor hen die alles met je deelden
en jaren gingen aan jouw zij.
Die vinger , die zonder te spreken
omhoog wees als een laatste weet
dat God je opvangt in een kennen
van wie je was en wat je deed.
Die vingerwijzing zal hen troosten
omdat de zin van jouw bestaan
al wijzende ons heeft bewezen
Christus gena te hebben verstaan.
th
Intens heb ik je waargenomen
in je beperktheid ’t laatste jaar.
Je terugval in niet kunnen uiten
in ’t spreken. Slechts een vaag gebaar.
’t Geheugen was er ongeschonden
maar ’t uiten van wat je bewoog
kwam zo verstoord af op de ander.
Haast niet waarneembaar voor het oog.
Zoveel gedachten bleven hangen
die lange , lange dagen door
vaak zonder antwoord op de vragen
die brandend smeulden in hun spoor.
Er hing de pijn rond Ad’s verscheiden
dat zo diep ingreep in ’t bestaan.
Al die problemen, pijn en zorgen
zijn in je heengaan nu gedaan.
Er mag een blik van vrede glijden
over dat wat je achterliet…….
het vele goede dat je deelde
met Emmy , kind’ren als een lied.
Zoveel van jou hangt in het heden
nog tastbaar , waardevast en blij
voor hen die alles met je deelden
en jaren gingen aan jouw zij.
Die vinger , die zonder te spreken
omhoog wees als een laatste weet
dat God je opvangt in een kennen
van wie je was en wat je deed.
Die vingerwijzing zal hen troosten
omdat de zin van jouw bestaan
al wijzende ons heeft bewezen
Christus gena te hebben verstaan.
th
Reacties op dit gedicht
| ninodepino: | Donderdag, oktober 15, 2009 12:36 |
| sterk troostende woorden, mooi! grtjs, |
|
| Anneke Bakker: | Donderdag, oktober 15, 2009 11:11 |
| Wat een prachtig schrijven Teun, droevige omstandigheden in mooie zinnen verwoord. Alleen jij kunt hier de juiste woorden voor kiezen. met respect gelezen. Lieve groet Anneke |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, oktober 15, 2009 10:30 |
| met warmte gelezen gr.janny |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 15 oktober 2009 | ||
| Thema's: | ||