de rust in mijn lichaam is getekend,
door vandaag, zo’n dag,
de herfstzon die naar me lacht
zomer keek nog even om

het koele briesje van de wind,
doet me warmte willen dragen,
mijn lichaam heel liefkozend vragend,
naar jouw armen om me heen

knusheid van de kleuren,
oranje en bruin en geel,
blaadjes verlaten hun kasteel
schoonheid in zijn sleur

tikkend valt de regen
met volle laag op mijn balkon
en ik vraag me niet af waarom
je glimlacht in mijn dromen

en misschien niet vandaag of morgen,
jaren die voorbij gaan
zal ik elke herfst weer paraat staan
alleen voor jou, mijn lief