Verdrietig konijntje
Ik ben een wit konijntje
in een hoge hoed
als de mensen kijken
verstop ik mij heel goed.
Tot er wordt gegoocheld
dan kom ik er weer uit
terwijl ik dan voor alle licht
mijn oogjes even sluit.
Maar een ding is vervelend
dat vind ik erg naar
de mensen klappen niet voor mij
maar voor de goochelaar.
in een hoge hoed
als de mensen kijken
verstop ik mij heel goed.
Tot er wordt gegoocheld
dan kom ik er weer uit
terwijl ik dan voor alle licht
mijn oogjes even sluit.
Maar een ding is vervelend
dat vind ik erg naar
de mensen klappen niet voor mij
maar voor de goochelaar.
Reacties op dit gedicht
| Toothfairy: | Vrijdag, juli 02, 2010 20:51 |
| Zo heb ik het nog nooit bekeken ;) | |
| ela: | Vrijdag, oktober 16, 2009 17:20 |
| Zo is het veelal, de bazen drinken de champagne en die het werk uitvoeren wrijven alleen maaar het zweet. ela |
|
| mucho: | Vrijdag, oktober 16, 2009 12:12 |
| het is weer huilen met de pet op! |
|
| windwhisper: | Vrijdag, oktober 16, 2009 12:11 |
| ja zo gaat het meestal men klapt voor hem die het uitvoert liefs Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Henk van Zijp www.seipie.nl | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 16 oktober 2009 | ||
| Thema's: | ||