Broederschap
Bruin gekapt
prijzen de monniken
de Heer zonder gift
hun gebeden voor leven
zijn niet meer gehoord
tot een verheven plaats
gelijkwaardig hun weg
op de laatste resten
van het voormalig paradijs
verstening van leven
door verzuring en nalatigheid
zonder zorg aarde misbruikt
hun pijen vergaan tot stof
de aller laatste monniken
volharden in geloof
hun wonder is de hoop
biddend in nachtelijke stilte
op een teken van de hemel
op een trap van kristal
zet zij de stap
één voor één naar beneden
als in een visioen
is zij een wedergeboorte
met een boodschap
mensen kunnen niet anders
dan overgave aan zichzelf
geloven in een hogere macht
beroerd in tranen
richt zij zich tot de monniken
hun paradijs komt eraan.
17-04-‘02/23:54
Reacties op dit gedicht
| Hanneke Eirinn: | Donderdag, april 18, 2002 12:50 |
| ..onbegrijpelijk dat 'monniken bestaan'... | |
| free: | Donderdag, april 18, 2002 06:55 |
| wat een monnikkenwerk!!... liefs free |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Di Angeli | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 18 april 2002 | ||
| Thema's: | ||