de grote deur staat open
kaarsjes branden schemerlicht
loop het gangpad langzaam
blik vragend omhoog gericht
voorzichtig schuif ik aan
om de stilte niet te verstoren
gevouwen handen, ogen gesloten
zal Hij mijn woorden horen
kleurrijk glas in lood
weerkaatsen zonnestralen
ik vraag enkel om wat rust
niet meer te hoeven dwalen
Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, oktober 19, 2009 22:16 |
HOOP DAT JE HET VINDT EN WAT EEN PRACHIG GEHEEL GR.JANNY... |
|
mucho: | Maandag, oktober 19, 2009 22:11 |
hand in hand en dan een homerun!!:S |
|
honingbijtje: | Maandag, oktober 19, 2009 21:44 |
Wat een verlangen gaat hier van uit....ik wens je toe dat je die rust mag ervaren. Wij bidden altijd hand in hand en dat geeft al zoveel rust en vertrouwen (en levert bovendien schitterende foto''s op:P)ons dwalen gelukkig ten einde. liefs |
|
Hans Winter: | Maandag, oktober 19, 2009 20:56 |
kerk is een plek om aan te komen met vandaar een naast je eigen ervaren beleefd verhaal om aangenomen in je dwalen in een mens herkend te voelen groeten. met eentje mijnerzijds, hans |
|
Hilly N: | Maandag, oktober 19, 2009 20:48 |
Zo''n koester moment meis Lieve groet, Hilly |
|
Marousia: | Maandag, oktober 19, 2009 20:35 |
Ontzettend mooi geschreven absoluut een mooi geheel ook met dat plaatje erbij. Liefs van Marousia xx | |
karinvangelder: | Maandag, oktober 19, 2009 19:02 |
prachtig Remie.. zowel het gedicht maar ook de afbeelding er bij ! lieve groet, Karin |
|
switi lobi: | Maandag, oktober 19, 2009 18:00 |
Alsof ik in je voetsporen meeloop.. wat een prachtig Mariabeeld. Liefs, switi lobi |
|
Anastacia: | Maandag, oktober 19, 2009 17:49 |
mooi gedicht liefs fijne avond xxx bedankt voor reactie | |