Huilen mag dat even
struinend over steen
slenterend langs water
met natte voeten en ogen
een rode rand van angst
anders verdriet of haat
de regen tikt geruisloos
op een donkere steen
het regent niet!
nee, ik huil
huil zonder idee
zou er wat zijn
heeft het wel zin
die natte tranen
langs mijn wangen lopend
met een tik, op een steen
als muziek in mijn oor
als angst voor nog meer
wat gebeurt hier
waarom verdriet
glimmend en met vonken
een kleine glimlach
kan ik nog lachen
zonder stom toneel
wat is er met mij
ben ik soms ziek
geen koorts, geen griep
wel huilen..en...huilen
schreeuwen en...schreeuwen
maar om wat?
om mezelf??
Reacties op dit gedicht
| Marousia: | Zaterdag, oktober 24, 2009 23:47 |
| Huilen is gezond en ontlaad je van heftige gevoelens, en na bepaalde gebeurtenissen, dus is niets mis mee, mooi neergezet. Liefs van Marousia xx | |
| arie: | Donderdag, oktober 22, 2009 19:02 |
| Natuurlijk mag je huilen. Het is ook goed! Het helpt je verwerken liefs, arie |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, oktober 22, 2009 18:53 |
| kan gbeuren goed verwoord hoor gr.janny |
|
| lexx: | Dinsdag, oktober 20, 2009 15:59 |
| :) je huilt en schrijft er een mooi stukje over. dat doe je goed zo. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Riann | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 20 oktober 2009 | ||
| Thema's: | ||