Pech pech pech......
Pech pech pech…….
k’ zet mijn wagen bij de buurman
dan pas merk ik, hé k’ zit fout
en mijn sleutels zijn verloren
k’ sta nu buiten , k’ heb het koud
bij de buurman mag ik warmen
hij heeft zelfs een telefoon
kan ik bellen naar mijn moeder
want ze weet wel waar ik woon
als ze aankomt met mijn sleutel
schuif ik weg over de mat
heel mijn knieën zijn geschaafd nu
want ik viel helemaal plat
ik krijg pleisters van de buurman
hij bezorgt het allemaal
en wanneer ik weer wil opstaan
wil hij niet dat ik betaal
hinkend loop ik naar mijn voordeur
hé waar is mijn paraplu?
k’ wil gaan kijken bij de buurman
maar die is vertrokken nu
k’ heb mijn sleutel weer verloren
ja, wie heeft een ladder dan
k’ ga maar bij een and’re buurman
of hij mij niet helpen kan
eind’lijk in mijn huisje binnen
want mijn liefje komt weldra
als ik nog iets kanverzinnen
wat ik voor hem koken ga
even later als de bel gaat
staat mijn lieverd aan de deur
maar die krijg ik niet meer open
seffens stel ik hem teleur
maar de ladder van de buurman
staat nog steeds aan ’t vensterraam
en zo kan mijn allerliefste
in mijn huisje binnengaan
;-)
Reacties op dit gedicht
| Di Angeli: | Donderdag, april 18, 2002 23:44 |
| Ik zat hier eerst te lachen en kwam er ineens achter dat als je het nu eens symbolisch leest. Weten dat je huis je lichaam is. Dat is iets vanuit het new age denken. Met die gedachten nogmaals gelezen en ik zag me toch een erotisch gedicht met een glimlach. | |
| Lieverdje: | Donderdag, april 18, 2002 22:57 |
| je was precies niet goed wakker, he meisje? alleszins een leuk gedicht, en ik ben blij dat 't achteraf toch goed gekomen is Lieverdje xxx |
|
| lejaeghere rudi: | Donderdag, april 18, 2002 12:59 |
| Eind goed, al goed, veronderstel ik dus, maar amaai wat een slecht begin. Groetjes, Rudi. | |
| Huting: | Donderdag, april 18, 2002 07:25 |
| Heerlijk op de vroege morgen, daar geniet ik van, zie het voor me... Liefs, Doortje |
|
| free: | Donderdag, april 18, 2002 06:43 |
| al 's aan een reserve sleutel gedacht......! liefs free |
|
| waterval: | Donderdag, april 18, 2002 01:42 |
| .....maar toen ik met de pan eten naar de tafel ging..... :-(( ..... | |
| charliene: | Donderdag, april 18, 2002 01:38 |
| Even was ik bang dat ook de ladder zou begeven en de liefste ook nog op z'n smoel het huisje binnen valt, maar het komt gelukkig echt allemaal goed!!! liefs, cha |
|
| christina: | Donderdag, april 18, 2002 01:26 |
| Proest hhaahaha Slaap lekker he hahaha |
|
| pramodah: | Donderdag, april 18, 2002 01:17 |
| van tegenslag gesproken...en er dan nog kunnen mee lachen ook.;))......... liefs pramodah |
|
| MayadeBij: | Donderdag, april 18, 2002 00:48 |
| Hè Pretvogeltje, genoten van dit chaotisch intermezzo, slaap zacht vannacht! | |
| Sheena: | Donderdag, april 18, 2002 00:41 |
| een beetje vergeetachtig pechvogeltje, met gevoel voor humor en zelfs een beetje stout op het eind .... hahaha Sheena |
|
Over dit gedicht
| Auteur: waterval |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 18 april 2002 | ||
| Thema's: | ||