Waaruit opnieuw verwekt
Schurend zand
wrijf ik in mijn handen
een zachte prikkeling
voor de geest
waar losjes wit zich rullig
soms vergeest
de zadels zijn van rust en schrijnen
in strooisels tot gecremeerd
verschijnen
Verademend zuiverend was
zand ontstegen tot ontkiemend as
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Alhambra | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 20 oktober 2009 | ||
| Thema's: | ||