Op een pier, met potje bier
Wat een must
Wat een rust
Kalmte over onbekend terein
Meer zo groot,
Ik zo klein
Eén van de mooiste geschenken
Deze plek hier, mezelf overdenken
Tot het stil is, mijn hart uitgesproken
Eén met hier, het water uitgeblonken
Zon is onder, dag zei de dag
Vleermuis om mij heen, welkomt de nacht
Mijn rust hergevonden
hoofd en hart, hand in hand
Tot de volgende ochtendstonde
Met geheid nieuwe tramalant
Mij maakt 't nimmer warm, noch echt koud
Bewust is m'n inner alarm, die deze rust vasthoud
Wat een rust
Kalmte over onbekend terein
Meer zo groot,
Ik zo klein
Eén van de mooiste geschenken
Deze plek hier, mezelf overdenken
Tot het stil is, mijn hart uitgesproken
Eén met hier, het water uitgeblonken
Zon is onder, dag zei de dag
Vleermuis om mij heen, welkomt de nacht
Mijn rust hergevonden
hoofd en hart, hand in hand
Tot de volgende ochtendstonde
Met geheid nieuwe tramalant
Mij maakt 't nimmer warm, noch echt koud
Bewust is m'n inner alarm, die deze rust vasthoud
Reacties op dit gedicht
| M-Rose: | Vrijdag, oktober 23, 2009 19:35 |
| mooie wandeling door de hervonden rust in hoofd en hart hand in hand ja er bestaan rariteiten in livelife''s the world''s history |
|
| lexx: | Vrijdag, oktober 23, 2009 14:51 |
| dude looks like al lady :) wat bedoel je nou helemaal? | |
| little fly: | Vrijdag, oktober 23, 2009 14:22 |
| Toch een erg sterk gedicht hoor! Liefs, Linda |
|
| Egyptisch katoen: | Vrijdag, oktober 23, 2009 14:01 |
| het rijmt, denk ik maar. | |
Over dit gedicht
| Auteur: LiveLife | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 23 oktober 2009 | ||
| Thema's: | ||