Gemaakte ontkenning
Ergens wil ik nog ontkennen
wat er allemaal komen gaat....
Weiger ook te accepteren dat er
geen enkel medicijn aanslaat...
Want zo lang ik het niet hard op zeg...
Lijkt mijn verlies nog zo ver weg...
Alsof het gewoon niet bestaat,
en deze boze droom ons overslaat...
Weiger te erkennen wat deze ziekte met je doet...
We komen daar namelijk nooit doorheen
Want als ik toegeef dat je ziek bent,
Zal het nooit meer zo worden als voorheen
Reacties op dit gedicht
| Jet van keken: | Dinsdag, april 30, 2002 10:10 |
| En dit nog lieverd, je komt er wel doorheen, echt al lijkt het nu van niet. Maar je gaat je weg hier in wel vinden. En als je me nodig hebt, kan je me mailen, maar dat wist je al. Liefs jet |
|
| Jet van keken: | Dinsdag, april 30, 2002 10:09 |
| Dit heb je weer heel erg mooi verwoord. Maar je weet het wel diep in je binneste, wat of er gaat komen, er voor weg lopen kan helaas niet, al begrijp ik maar al te goed, dat je van deze ziekte zou willen wegrennen. Maar helaas, dat kan niet. Heel mooi geschreven. Liefs Jet |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ChantalW | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 18 april 2002 | ||
| Thema's: | ||