Leven als een reiziger .


Vroeger als kind mocht ik mee de weide wereld in .
En ik vond dat prachtig ik had het altijd erg na mijn zin.
Met paard en wagen door heel Nederland heen op ontdekkingsreis.
Dan zie je pas hoe mooi jou landje is en vond dat heel erg wijs.

Tussen door al die kleine wegen echt het is een pracht .
Het is jammer dat het nu niet meer zo als vroeger mag .
Slapen deden wij gewoon ergens in het bos of langs een meer.
Echt die tijd van vroeger die vergeet ik echt nooit weer ,

S,avond als we gingen eten dan werd er een vis of konijn gevangen.
En gewoon zonder pannen boven het kamp vuur neer gehangen .
Dat is pas vakantie kijken waar je die nacht weer strand .
Ergens op weer zo mooi plekje ergens in ons eigen mooie land .

Je eigen wassen dat deed je in een meer of in een beekje
En het mooiste was dan nog iedereen die voorbij komt die bekeek je .
Want vakantie met een paard en wagen dat is echt het mooiste wat er is .
En iedereen die mag het weten dat ik dat soms wel heel erg mis .

Als kind zijnde ging ik zo op vakantie en vond dat echt geen schande.
Vind het juist erg dat de wetten van Nederland zo zijn gaan veranderen .
Nu moet je op een camping uren wachten in een volle en lange rij .
En als echte reiziger maakt je dat dus echt niet heel erg blij .

Nu ergens met paard en wagen zo maar staan dat noemen ze wild kamperen.
Nu moet je ergens op een camping op een klein plekje inparkeren.
Waar je harde muziek hoor of een tv en heel veel drank overlast .
Soms denk ik even terug aan de tijd dat ik nog dat kleine meisje was .


Met grote dank aan alle woonwagen bewoners van Utrecht .
Het was de mooiste tijd van mijn leven .
Die mijn door jullie is gegeven.
Syllie