verwondering
verwondering , ik ving aan in je ogen
stralend door de iris van schemer
waarin je ogen open gingen
en dan te bedenken hoe wij nu leven
de taal in jou sprak met mij
het strooit woorden in mijn poëzie
als druppels water van liefde
als teken van leven
© Klaes 30-10-09
Reacties op dit gedicht
| Elinora: | Vrijdag, oktober 30, 2009 11:47 |
| PS: Fijne dag nog en lieve groet van Elinora | |
| Elinora: | Vrijdag, oktober 30, 2009 11:21 |
| ...langzaam viel ik in handen van jouw woorden... prachtig gedicht Klaes! |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, oktober 30, 2009 08:39 |
| dit is rijkdom gr.janny |
|
| switi lobi: | Vrijdag, oktober 30, 2009 07:56 |
| Wat een rijkdom Klaes. Mooie dag en lieve groet, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Klaes |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 30 oktober 2009 | ||
| Thema's: | ||