onvolmaakte perfectie
vol met gebreken
in je gedachte
het niet kunnen voldoen
aan het verwachte
de perfectie om door te gaan,
gaat langzaam voorbij
is langzaam vergaan
het niet kunnen voltooien
als het koude ijs geworden
en nooit te nimmer ontdooien
pas als het vuur komt
zal het over gaan
en als het zover is
is het te laat
langzaam vergaan
van de pijn
en nooit meer hetzelfde
zijn
wacht niet op vuur
met kloppend hart
uit het ijs
weer gestart
een nieuwe begin
en het leven
heeft weer zin
in je gedachte
het niet kunnen voldoen
aan het verwachte
de perfectie om door te gaan,
gaat langzaam voorbij
is langzaam vergaan
het niet kunnen voltooien
als het koude ijs geworden
en nooit te nimmer ontdooien
pas als het vuur komt
zal het over gaan
en als het zover is
is het te laat
langzaam vergaan
van de pijn
en nooit meer hetzelfde
zijn
wacht niet op vuur
met kloppend hart
uit het ijs
weer gestart
een nieuwe begin
en het leven
heeft weer zin
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: He*tje | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 31 oktober 2009 | ||
| Thema's: | ||